یکی از شعارای قشنگی که آقای روحانی در مراسم آغاز فعالیت دانشگاهها ابراز فرمودن گلایه از مدرک گرایی بود!

بله، درست خوندید، گله از مدرک گرایی! به همون سبک قدیم ایشون در فرافکنی با گلایه از عدم آزادی بیان! شکوه از انتقاد ناپذیری! ابراز ناخرسندی از تفرقه افکنی! ...

گلایه هایی که بیش از هر کس دیگه ای، خود ایشون و اطرافیانشون مخاطب اون هستن! و این بار مدرک گرایی!

موضوعی که خود ایشون غرق در حاشیه ی ابهامات اونه! و هنوز پاسخ شفاف و قانع کننده ای به این سؤالات داده نشده که چرا سالها قبل از این که ایشون مدرک دکترا بگیره، خودش رو همیشه با عنوان جعلی دکتر معرفی میکرده؟! و یا همزمان با داشتن مسؤولیت های کشوری ایشون و عدم فرصت و امکان تحصیل در دانشگاه کذایی انگلیس، چطور و در قبال چی مسؤولان دانشگاهی انگلیس مجاب شدند که براشون به صورت غیر حضوری مدرک دکترا صادر کنن؟! حالا بگذریم از تقلب و سرقت علمی اثبات شده ای که در پایان نامه ی ایشون وجود داره! همه ی اینها بیش از هر چیز دیگه ای نشون دهنده ی چه چیزیه جز روحیه و اخلاق مدرک گرایانه ی آقای رئیس جمهور دولت بنفش؟!

یکی از حاشیه های بزرگ دیگه ی دولت ایشون هم نحوه ی سوءاستفاده ی برادر حسن آقا، یعنی حسین فریدونه که با شروع دوره ی مسئولیتی آقای روحانی، به هر آب و آتیشی زد تا اثبات کنه مدرک گرایی چقدر در این خانواده از اهمیت برخورداره!

جمله ای که با شنیدن گلایه ی رئیس جمهور فعلی دولت اعتدال از مدرک گرایی به فکرم اومد این بود که «شما دیگه چرا آقای روحانی؟!»

موضوع دیگه ای که باعث شد همین جواب رو به ایشون بدم این بود که متأسفانه باز هم در این مراسم ابراز کردن که باید مکتب عاشورا رو به دانشجویان فهموند!

اما از آقای روحانی که از مکتب عاشورا درس ذلت، سازش، معامله بر سر حقوق مسلم مردم، عقب نشینی از اصول ارزشی، غیر انقلابی گری و رضایت طلبی از دشمن گرفته، خواهش میکنم دیگه در این باب ورود نکنه و بیشتر از این اسم خودش رو در فهرست تحریف کنندگان عاشورا و مکتب امام حسین (علیه السلام) تثبیت نکنه!

حسن صیاد