«بازگشت از نیمه راه» اثر نویسنده ی جوان، انقلابی و جسور؛ علی الفت پور، که از نخستین چاپش در اردیبهشت 94 تا آذر 95، به بیست و پنجمین چاپ رسید، با حدود 276 صفحه و 1200 سند تاریخی روایی، کتابی است گذرا بر سرگذشت سی و دو نفر از کسانی که هر چند به ظاهر تا قسمتی از مسیر انقلاب اسلامی، همراه و به چهره ای شاخص تبدیل شده بودند، از نیمه های راه، راه خود را به عیان جدا کردند و چهره ی واقعی تری از خود به نمایش گذاشتند.

نکته ی قابل توجه این است که مسلک بسیاری از این ها، از ابتدا نیز با انقلاب و امام، همسویی نداشت و بسیاری از آن ها تربیت شده ی فرهنگ غرب بودند و آن چه آن ها را به این همراهی ترغیب کرده بود، چشم طمع آن ها به برداشت سهم ویژه از سفره ی انقلاب بود و آن جایی که مواضع محکم و انقلابی امام و امتش امید آنها را از سوء استفاده های بیشتر قطع کرد، به ناچار نقاب از چهره برداشتند و به طور علنی، به دشمنی پرداختند.

اما در این میان، واحسرتا به حال آن هایی که در آغاز راه، نیت خیر داشتند و در راه نیتشان مجاهدت ها از خود نشان دادند و سختی ها کشیدند، اما نقطه ضعف های اخلاقی و نفسانی آن ها که زمانی شاید بسیار کوچک و بی اهمیت می نمودند، عاقبتی اسف بار برایشان رقم زدند!

به هر حال مرور سرگذشت سیاسی آن هایی که روزی به حمایت از امام و انقلاب، سینه چاک می کردند و روزی در مقابلشان صف بستند و شمشیر کشیدند، از نگاه عبرت پذیر، می تواند تلنگری باشد به همه ی کسانی که به پشتوانه ی اعتماد به نفس حاصل از گذشته ی خود، خود را از هر خطا و کج روی مصون می دانند.

1 ـ مهدی بازرگان که گرایشات مصدقی اش در کنار روحیه ی ضعیف النفسی و ضد استکباری، اشتباه پیشنهاد دهندگان به امام مبنی بر نخست وزیری دولت موقتش را اثبات کرد.

2 ـ ابراهیم یزدی، عاشق رابطه با آمریکا که در آستانه ی پیروزی انقلاب اسلامی، خود را به طمع کسب جایگاه، سخنگوی امام معرفی می کند و بعد از کنار گذاشتنش، حتی در اتهام زدن به امام و نظام هم کوتاهی نمی کند.

3 ـ ابوالحسن بنی صدر، غرب زده ای که با فریب افکار عمومی و به یاری نظر مساعدت دوستان، فرصت ریاست جمهوری را صرف مقابله با ولایت فقیه، تضعیف انقلاب و جبهه های دفاع مقدس، به آشوب کشیدن کشور و حمایت از منافقین و استکبار کرد.

4 ـ حسن لاهوتی، روحانی همراه امام در پرواز انقلاب و رفیق قدیمی و پدر دامادهای اکبر هاشمی که روزی نور چشم امام بود و ضمن تصدی مسئولیت های مهم، به دلیل سطحی نگری و بینش کم، شکار اهداف سازمان مجاهدین خلق می شود و اگر نبود بصیرت امثال شهید مطهری، لطمات جبران ناپذیرتری به انقلاب می زد.

5 ـ صادق قطب زاده، مخالف سرسخت رژیم شاه که روحیات دینی نداشت و این را خیلی زود شهید سید مصطفی خمینی فهمید، جاه طلبی که عدم تحمل دوری اش از پست و مقام با هر روش و وسیله ای، عاقبتش را به کودتا هم کشاند.

6 ـ سیدمحمدکاظم شریعتمداری، مجتهدی متزلزل و سازشکار با رژیم شاه و همکار با ساواک که روزی با امام، همان هم دوره ای قدیمی اش که او را پای درسش هم دیده بود، اعلام همبستگی و روزی فتوای قتلش را صادر می کرد و حسادت و حس رقابتش با امام، دستش را با جدایی طلبان آذربایجان و کودتاچیان در یک کاسه قرار داد.

7 ـ علی تهرانی، طلبه ی کلاس درس آیت الله بروجردی و امام، داماد امام خامنه ای و استاد اخلاقی که ضمن علاقه ی زیاد به دکتر شریعتی، بی اخلاقی های بزرگی مثل حسادت، افترا و توهین به بزرگان انقلاب، گرایش به سازمان مجاهدین خلق، پناهندگی به عراق و شریک شدن در جنایات رژیم بعثی علیه مردم ایران را از خود بروز داد و پس از بازگشت و توبه، ضمن مورد رأفت قرار گرفتن نظام، باز هم علیه جمهوری اسلامی موضع گرفت.

8 ـ سیدحسین خمینی، فرزند سید مصطفی که امام خمینی با شناخت از افکار او که متمایل به بنی صدر، مجاهدین خلق و آمریکا و مخالف با انقلاب بود، از ورود به فعالیت های سیاسی منعش کرد و او ضمن حمله به نظام، مبانی دینی مثل حجاب و حتی امام، مورد لطف و علاقه ی ضد انقلاب قرار گرفت.

9 ـ هادی غفاری، فرزند شهید غفاری، آخوندی مبارز و مخالف بنی صدر و مجاهدین، ولی تند و بد اخلاق که در دوران اصلاحات به مخالف گستاخ نظام و رهبری تبدیل شد، به طوری که در فتنه ی 88 یک انبار سلاح در مسجدش کشف شد.

10 ـ مهدی هاشمی، برادر داماد منتظری و با افکار منحرف که از قبل از انقلاب به خاطر افکار تند و غیر اصولی دست به قتل بی گناهانی از جمله آیت الله املشی زد و پس از انقلاب، بیت منتظری را برای توطئه گری انتخاب کرد و مسیر آیت ا... را از انقلاب جدا ساخت.

11 ـ حسینعلی منتظری، استاد علوم دینی، نظریه پرداز ولایت فقیه و قائم مقام رهبری که ساده لوحی و لجاجتش، او را در آزمونی که اطرافیانش برایش ترتیب دادند، مردود ساخت و به مرجعیت فتنه تبدیل شد.

12 ـ عبدا... نوری، آخوندی مذهبی زاده که با سوء استفاده از شیخ ساده لوح، در تضعیف سپاه می کوشید و ضمن اعلام حمایت ریاکارانه از امامین، به وزارت هاشمی و خاتمی هم رسید و به ایجاد بحران و اهانت به احکام دین و امام خمینی پرداخت، هرچند همچنان مورد حمایت ا.ه.ر بود.

13 ـ سیدمحمد خاتمی، آخوندی غرب زده که پدرش، آیت ا.. خاتمی بزرگ از وزارت او احساس خطر می کند، رئیس جمهور دولت اصلاحات می شود و بزرگ ترین لکه ها از جمله جنایات وزارت اطلاعات مثل قتل های زنجیره ای، فتنه ی کوی دانشگاه، هجمه های مطبوعات به مبانی دینی و انقلابی و خیانت های هسته ای بر دامن دولتش می نشیند و پس از آن نیز همچنان به فعالیت علیه رهبری و نظام می پردازد که اوج تلاشش در پشتیبانی از فتنه ی 88 به نمایش درآمد.

14 ـ عطاءا... مهاجرانی، انقلابی دو آتشه و سوگوار رحلت امام که در صف انقلابیون پشیمان، در زمان وزارت فرهنگ دولت اصلاحات، صدای اعتراض امام خامنه ای را به صراحت درآورد، قبل از استیضاح، استعفا داد و تبدیل به یکی از چهره های ضد نظام لندن نشین شد.

15 ـ سیدمصطفی تاج زاده، مذهبی زاده ای که ایدئولوژی سازمان خود، مجاهدین انقلاب را مستقل از تفکرات شهید مطهری می دانست، پس از انحلال سازمان در دولت خاتمی مسئولیت گرفت ودر غائله های 18 تیر 78 و خرم آباد، رسوایی انتخابات مجلس ششم و فتنه ی 88 نقش فعالی ایفا کرد.

16 ـ سعید حجاریان، از مؤسسان وزارت اطلاعات که پس از پیگیری پروژه ی توسعه ی سیاسی در دولت هاشمی، تئوریسینی حزب مشارکت و نظریه پردازی خشونت در وزارت اطلاعات خاتمی، تئوری پرداز خشونت در فتنه ی 88 شد که در راه نظریاتش، جنایاتی مثل قتل سعید امامی و شکنجه ی فجیع همسرش را برنامه ریزی کرد و حتی خود را در معرض خطر مورد طراحی خودش در ترور توسط سعید عسگر قرار داد و تنها خاطره ی تلخ سید حسن نصرالله از زندانی شدن در جمهوری اسلامی ایران را نیز رقم زد.

17 ـ بهزاد نبوی، فرزند غرب زده ای بی نماز، عضو سازمان مجاهدین خلق که سیانور فاسدی مانع مرگش می شود تا از تشکیل دهندگان گروه امت واحده و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی باشد، کسی که به مخالفت با فرامین امام پرداخت، مذاکرات الجزایر به رهبری او به ننگین ترین نتایج انجامید، معرف و پشتیبان عامل ترور شهیدان رجایی و باهنر بود و با حمایت افرادی، هرگز به خاطر نقش بارزش در آن انفجار محاکمه نشد، به وزارت رسید، در مجلس ششم نقشی مؤثر ایفا کرد، برای رد صلاحیت معین و سوءاستفاده های بعدی پرونده سازی کرد و در فتنه ی 88 علیه نظام اقدام کرد.

18 ـ سیدحسین حاج فرج ا... دباغ، فیلسوف نمایی مفسر نهج البلاغه که تا 5، 6 سال بعد از رحلت امام، به ظاهر حامی اندیشه های ایشان بود و پس از آن منتقدشان، پشیمان از انقلاب فرهنگی، مقلد پوپر و مخالف با اتکا به اندیشه ی اسلامی، مخالف با امام خامنه ای، روحانیت و ولایت فقیه، منکر عصمت رسول الله، فعال حلقه ی کیان و نقش آفرین در 2 خرداد 76 و فتنه ی 88.

19 ـ محسن سازگارا، مدعی سابقه ی مبارزاتی از قبل از انقلاب که با افکار التقاطی از ابتدا با انقلابیون فاصله داشت، مدعی دروغین ایده ی تشکیل سپاه که سعی در تحریف تاریخ انقلاب دارد، از متهمان اصلی انفجار مقر نخست وزیری، پشتیبان حلقه ی کیان، شاگرد سروش، از بنیان گذاران اصلاحات و تئوریسین های اصلاحات و مقلد سیاسی مک کین که پس از پناهندگی به آمریکا و فعالیت در مؤسسات و رسانه های ضد ایرانی، به فعالیت علیه جمهوری اسلامی به ویژه در فتنه ی 88 مشغول شد.

20 ـ جلال الدین طاهری اصفهانی، آخوندی عالم زاده، مرید و فامیل سببی امام خمینی، نماینده ی خبرگان، امام جمعه ی اصفهان و امین امام در حیاتشان که پس از رحلت ایشان، به وسیله ی اطرافیانش از نظام فاصله گرفت و به بهانه ی اعتراض به وضعیت منتظری، با استعفا و نامه ی سرگشاده سعی کرد نظام را زیر سؤال ببرد و بهانه ی آشوب بازماندگان باند مهدی هاشمی را ایجاد کرد، در دفاع از سازمان مجاهدین انقلاب از وهن اسلام و پیامبر حمایت کرد، مورد تشویق جرج بوش، رادیو آمریکا و رادیو لندن قرار گرفت و از میرحسین موسوی در انتخابات 88 حمایت کرد و نتیجه ی آرا را زیر سؤال برد.

21 ـ اکبر گنجی، شاغل در دفتر سیاسی سپاه در آغاز انقلاب که به علت تندروی و اختلاف افکنی، عضویتش معلق شد و به واسطه ی رفیق دوران کودکی اش حجاریان پایش به دفتر نخست وزیری باز شد، پیش قراول برخورد با زنان بدحجاب که بعدها همجنس گرایی را مجاز دانست، توهین کننده به حاج احمد متوسلیان، حاج ابراهیم همت و رزمندگان، وابسته به باند مهدی هاشمی، عضو حلقه ی کیان، مفتری به نظام و امام خمینی که کارش به توهین به مقدسات از جمله شهادت طلبی و امام حسین و انکار ضروریات دین پس از فرار از کشور کشیده شد.

22 ـ محسن کدیور، آخوند شرکت کننده در اشغال سفارت آمریکا که به بهانه ی نیاز در پشت جبهه از جبهه برگشت، علیه بزرگان انقلاب موضع گرفت، به نفع لیبرالیسم، در معاونت موسوی خوئینی ها کتاب نوشت، فعال حلقه ی کیان که با جاسوسان ارتباط برقرار کرد، غرب گرای تربیت شده ی منتظری که کارش به رد نظریه ی ولایت فقیه و اصل امامت کشید، فعال در جنگ روانی علیه نظام که در سودای تغییر قانون اساسی و براندازی نظام بود و مرتبط با بنیادهای اسرائیلی که سر از صدای آمریکا درآورد.

23 ـ اسدا... بیات زنجانی، عضو مجامع روحانیون مبارز و مدرسین و نمایندگان ادوار مجلس که به خاطر التقاط در اندیشه ی سیاسی، افراد متعارض را با هم تأیید می کرد، واسطه ی رهایی متهمان انفجار دفتر نخست وزیری که به جرم اختلاس زندانی شد، حامی فتنه ی 88 که موسوی را به رویارویی با نظام تشویق کرد، صاحب فتاوای عجیب و منش احساسی سیاسی که مواضع ضد ولایتش مورد بازتاب رسانه های ضد انقلاب و بیگانه قرار گرفت.

24 ـ سیدعلی محمد دستغیب، خواهرزاده ی شهید دستغیب که مورد نارضایتی او بود، با حمایت منتظری مسجد قبایی در فارس برای خود دست و پا کرد، بی اعتنا به تذکر امام، به تفرقه افکنی بین مؤمنان شیراز ادامه داد، منتقد دولت سازندگی و حامی سرسخت دولت اصلاحات، خاتمی و میرحسین موسوی، حامی فتنه ی 88 که توسط صدای آمریکا مرجع تقلید خوانده شد، شاگردانش وحشیانه به عزاداران شیرازی که به اهانت های او معترض بودند، حمله کردند، شبهه ی عدم حمایت مردم از ولایت فقیه را مطرح کرد و علاوه بر لطف کریمانه ی امام خامنه ای، به موضع گیری علیه ایشان و نظام ادامه داد.

25 ـ یوسف صانعی که امضایش ذیل انقلابی ترین نامه ها بود، مورد لطف امام خمینی بود، معتقد سرسخت ولایت فقیه و ولایت امام خامنه ای که با شروع دولت اصلاحات، دچار اعوجاج فکری شد، از محکومانِ توسط نظام حمایت کرد، نظراتش در باب ولایت فقیه را پس گرفت، از سران فتنه ی 88 حمایت کرد، به علت فتاوای عجیب، مواضع سیاسی بی اساس و همراهی با ضد انقلاب، توسط حوزه ی عمیه ی قم از مرجعیت خلع شد و همواره مورد تجلیل رادیو و تلویزیون های ضد انقلاب و بیگانه است.

26 ـ علی اکبر محتشمی پور، شاگرد سید مصطفی خمینی، عضو مجمع روحانیون مبارز، وزیر کشور موسوی و نماینده ی مجلس که در دهه های 60 و 70 مواضعی رادیکالی داشت، به تخلف در انتخابات مجلس سوم، انتصابات سیاسی و سلیقه ای، مخالفت با ولایت فقیه، حمایت از صدام، ائتلاف علیه شورای نگهبان و توهین و مقابله با آیت الله مصباح پرداخت، عضو کمیته ی جعلی صیانت از آرا و فعال فتنه ی 88 که در برابر شعارهای «نه غزه، نه لبنان» سکوت کرد و در نهایت از دبیر کلی کنفرانس بین المللی فلسطین برکنار شد.

27 ـ سیدمحمد خوئینی ها، مبارز سال های منتهی به انقلاب اسلامی، نماینده ی امام در چند مجموعه، دادستان کل کشور، نماینده ی مجالس خبرگان و شورای اسلامی، عضو نخستین دوره ی مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس مجمع روحانیون مبارز که باعث جدایی آن مجمع از جامعه ی روحانیت مبارز به بهانه ی اجرای نظرات امام بود که با توهین به امام، خلاف آن را ثابت کرد، مایل به تفکرات مارکسیستی، منکرولایت مطلقه ی فقیه امام، شکل دهنده ی بنیاد تئوریک اصلاحات و مرتبط با سرویس های جاسوسی بیگانه که در فتنه های 18 تیر 78 و خرداد 88 نقش مدیریتی علیه نظام ایفا کرد.

28 ـ احمد آذری قمی، دادستان مرکزی انقلاب، نماینده ی مجالس خبرگان و شورای اسلامی، از بنیان گذاران جامعه ی مدرسین که نقش محوری در نامه ی جامعه مبنی بر خلع مرجعیت شریعتمداری داشت، حامی حجتیه که با امام مقابله کرد، حامی سرسخت رهبری آیت الله گلپایگانی که در این راه به دروغ هم متوسل شد و امام خامنه ای در جواب اصرار او به قبول رهبری، مخالفت آینده اش را پیش گویی کردند، مفتری به امام خامنه ای که منتظری را به توهین به ایشان تحریک کرد و پس از فوتش، مخالفان جمهوری اسلامی مرگش را تسلیت گفتند.

29 ـ مهدی کروبی، نماینده ی چند دوره ی مجلس و عضو مجامع روحانیت مبارز و روحانیون مبارز که با وجود مبارزه در زمان شاه، در جشن سپاس از شاه شرکت کرد، در زمان مسئولیتش در بنیاد شهید، مفاسد مالی و اعمال فشار و سوءاستفاده های زیادی در مورد همسران شهدا صورت پذیرفت، دارای تفکر التقاطی در برخورد با مسائل سیاسی که از کاندیداتوری خاتمی برای ریاست جمهوری حمایت کرد، با حمله به امام خامنه ای سودای ریاست جمهوری نهم را در سر پروراند، با شعار تغییر، با حمایت مالی دانشگاه آزاد و رابطه با سازمان منافقین، سرویس های جاسوسی و مخالفان نظام در دهمین دوره ی انتخابات ریاست جمهوری کاندیدا شد و با ادعای تقلب، در ایجاد فتنه ای عظیم سهیم شد.

30 ـ میرحسین موسوی، برپاکننده ی نمایشگاه موش و گربه که از نظر مردم مفاهیم ضد سلطنتی داشت، به عنوان تنها سابقه ی انقلابی او و همسرش زهرا رهنورد، متهم به ارتباط با ساواک و سازمان مجاهدین خلق، سردبیر سیاسی حزب جمهوری اسلامی که در روزنامه ی جمهوری اسلامی مقالاتی در حمایت از مصدق و جبهه ی ملی می نوشت، مورد مخالفت و افشاگری شهید آیت و شهید دیالمه که علی رغم عدم تمایل امام خامنه ای نخست وزیر شد، به مخالفت و کارشکنی با ایشان پرداخت، چند بار استعفا داد و به تذکرات مداوم امام خمینی توجهی نمی کرد، در انتخابات سال 88، کاندیدا شد و با اعلام خودسرانه ی پیروزی در عین شکست، آشوب و فتنه ی سبز را راه انداخت و هزینه های سنگینی به کشور تحمیل کرد.

31 ـ حشمت ا... طبرزدی، مبدع لفظ «امام خامنه ای» و مدیرمسئول نشریه ی پیام دانشجو که به افشاگری های گسترده علیه مفاسد دولت هاشمی پرداخت، حامی رهبری امام خامنه ای که به یکی از منتقدین اصلی ولایت فقیه تبدیل شد، وحدت بخش معاندان نظام و سکولار مذبذبی که نه اصولگراست و نه اصلاح طلب، اما به جنبش سبز پیوست و رزمنده ی انقلابی و مسلمان دو آتشه ای که زمین گیر شد.

32 ـ محمد نوری زاد، فعال هنری فدایی نظام و رهبری که پس از وقایع سال 88 و بازداشت فرزندش در آشوب های سبز، به هتاکی به امام خامنه ای و جمهوری اسلامی پرداخت، مورد تنفر شدید شهید آوینی به خاطر تفکرات گروهکی که منجر به اخراجش از روایت فتح شد، منتقد جدی مفاسد کارگزارن و اصلاحات که در کنارشان قرار گرفت و به فحاشی به نظام و توهین به امام و رزمندگان پرداخت و سوء استفاده کننده از بیت المال، تطهیرکننده ی بهاییت و جنایت آمریکا در انهدام هواپیمای مسافربری ایران که حکومت اسلامی را ناکارآمد دانست.

این افراد، فقط چند نفر معدود از کسانی بودند که تنها در سایه ی انقلاب و نزدیک شدن به امام و نظام، وجهه و آبرویی کسب کرده بودند، ولی در اثر عواملی مثل رذایل اخلاقی، ساده لوحی، مال و جاه طلبی، خویشاوند سالاری و ... از جریان انقلاب غربال شدند و نا خود آگاه بر این فرمایش امام خمینی صحه گذاشتند که: «میزان، حال فعلی افراد است.»

حسن صیاد