چل سال پیش، صبح رسید، آفتاب هم
در یک سپیده زاده شدم، انقلاب هم

از خردسالی از همه دنیا به خانه مان
گرگان شدند حمله ور و اضطراب هم

بابا که دل به صاحب خورشید بسته بود
مأیوس کرد لشکر شب را، عِقاب هم

هر بار هر نفوذ و شبیخون و فتنه را
تدبیر و چاره کرد، حساب و کتاب هم

در زیر سایه اش گره ای کور و گم نبود
معلوم بود مسأله با او، جواب هم

شد با بلندی شب یلدا قدم بلند
تحریم بود، صاحب امّ الکتاب هم

ما دست روی زانوی غیرت گذاشتیم
می شد زیاد عزتمان، نان و آب هم

چل سال آبدیده شدم، با صد امتحان
شد فصل کودکی طی و عصر شباب هم

چل سال، پیش چلچله پرواز خواندم و
دارم به اوج می رسم و انقلاب هم

حسن صیاد

انتصاب آیت‌الله آملی لاریجانی به ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام و عضویت فقهای شورای نگهبان...

شاید برای شما هم سؤال باشه که چرا؟!

بد نیست بدونیم؛

بی خبری حضرت موسی از حکمت حضرت خضر، که موجب اعتراض به کارای عجیبش شد،
حضرت خضر رو زیر سؤال نبرد، ولی باعث جدایی راهشون (و سلب فیض از حضرت موسی) شد!

خیلی مواظب باش این بلا سر تو نیاد!

حسن صیاد

شرمنده ایم از آن دل دریا که غم گرفته
آن دردها که دغدغه مان دست کم گرفته 

از دست حال این دل بارانی ام زمانیست
دیوارهای چشم ترم باز نم گرفته

معلوم شد که مدعیان جا زدند وقتی
آن آسمان هوای دلش باز هم گرفته

لبخند دشمنان سر ذوقم نمی رساند
تا بر لبان دوست نبینم، دلم گرفته

اما نه! مثل این که یک آرامشیّ و نوری
آرام از آن دو ابروی جذاب، خم گرفته

نوری که جان ماه ز خورشید پشت ابر و
آرامشی که از حرمی محترم گرفته 

ما دیده ایم چفیه ی بر روی دوشتان را
حکم جهاد را دلمان لاجرم گرفته

بر روی اسم از نفس افتادگان این راه
سربازتان به چشم بصیرت قلم گرفته

از لمس اهرمن در امان است، با ولایت
دستی که دست داده و عطر حرم گرفته

ای روح انتظار، دهان شما و جانم
این مرده از مسیح لب دوست دم گرفته

در فتنه ها چراغ شبم می شوید آقا
با هر کلید واژه که جان مغتنم گرفته

جانم فدای قافله سالارمان که انگار
هنگام خطبه هاش به کف جام جم گرفته 

دشمن نه سال بیست و پنجم که از دم که
کردید اشاره، یکسره رنگ عدم گرفته

امروز در رکاب شما انتظار موعود
آرایش هجوم به اهل ستم گرفته

من هم مدافع حرمم، انقلابی آقا
هر چند این زمانه مرا متهم گرفته

بر روی ما حساب کنید ای که بر سر ما
تا سایه ی شماست، ز جان ها الم گرفته 

هیهات مثل کوفه که تنهایتان گذاریم
این عهد از نفس نفس ما قسم گرفته 

یا رب نگاه دار علمدار ما که امروز
دستی که عطر علقمه دارد علم گرفته 

حسن صیاد

مظنون به جنون نامشم، خُب دارم

از هر که گذشت از او، تعجّب دارم

می ریزم از اخمِ او به هم، دستم نیست

روی دل رهبرم تعصّب دارم

حسن صیاد

زمین گرفته دلش پاک در هوای یمن
نمی رسد به کسی جز خدا صدای یمن

جهان نشسته تماشای ژانر وحشت را
و تخمه می شکند بین سینمای یمن

هنوز حرمله ها با سه شعبه منتظرند
و عمر کوته اطفال کربلای یمن

حقوق ضدّ بشر، سازمان چند ملل
که بسته چشم به داغ سه ساله های یمن

گناه کودک و پیر و جوانشان این است
که شد به حیدر کرار اقتدای یمن

دوباره خیبر آل یهود می لرزد
به ذکر یا علی و حیدر قوای یمن

و در می آورد از پای، نفتخواران را
به نور باور حق، آن برهنه پای یمن

بدون شائبه لایمکن الفرار از عدل
سقوط و ذلت ظلم است خون بهای یمن

شکوه واهی طاغوت و جبت خواهد ریخت
که وعده داده به مستضعفان خدای یمن

دلم خوش است به ختم کتاب شب به یمن
که چیده اش ته فهرست، حرف یای یمن

عقیق های یمانی به دست صاحب خود
و می رسد به سر صبح، منتهای یمن

حسن صیاد