حسن روحانی در آخرین جلسه ی بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی کابینه ی دوازدهم، اظهار کرد که گزینه های بهتری برای معرفی ندارد و گفت: «بهترین‌هایی که توانستیم انتخاب کنیم، همین وزرایی است که به مجلس عرضه کردیم»!

این اظهار نظر ررئیس جمهور در واقع اعتراف به خالی بودن دستانش از مهره های بهتری است که قطعاً می توانست وجود داشته باشد!

در کشور مستعدی با جمعیت 80 میلیونی که سرشار از جوانان و نخبگان پاک، باتقوا و با تخصص است، ناتوانی از معرفی گزینه های از این جنس به جای افرادی سالخورده و بعضاً سوء سابقه ی مدیریتی، اخلاقی و حتی سیاسی در حد مقابله با نظام را در کارنامه ی خود دارند، بیش از هر چیز، نشان دهنده ی چنته ی خالی رئیس دولت دوازدهم است.

کف گیر روحانی جوری به ته دیگ خورده که با وجود اعتراف به ناکارآمدی و نارضایتی از عملکرد وزیری مثل آخوندی در حوزه ی مسکن، باز هم به سراغ او می رود! او حتی منت وزرایی که از قبل اعلام کرده اند تمایلی به حضور در دولت دوازدهم ندارند را هم کشیده تا به هر زحمتی شده ماشین دولت دوم خود را راه بیندازد!

با این حساب، با چرخ های کم باد و بعضاً پنچر، موتوری که ریپ می زند و راننده ای نامطمئن که برچسب معاینه ی فنی را با خواهش و رابطه بازی گرفته، خدا عاقبت دولت دوازدهم را ختم به خیر کند!

حسن صیاد

این وعده ی حسن روحانی نیز مانند سیلی از وعده ها که چندین سال است اذهان عمومی را در خود غرق کرده اند، پوچ از آب درآمد!

بله! وعده ی جوان سازی کابینه ی دولت دوازدهم!

روحانی قول داده بود میانگین سنی کابینه ی دوازدهم را پایین بیاورد، اما حساب و کتاب وزرای پیشنهادی او حکایت از این دارد که کابینه ی او یک سال هم پیرتر شده!

اما در این میان چند نکته قابل توجه است که البته موجبات خنده و سرگرمی مردم خوبمان را هم فراهم می آورد:

روحانی به سیاق شتاب در تحقق وعده ی توافق 100 روزه که منجر به افتضاح تعهدات دولت اعتدال در توافقات لوزان و ژنو شد، در راستای تلاش برای جوان سازی کابینه، یک جوان به نام جهرمی را وارد ترکیب کابینه کرد که تراوش جمله ی قصار «اینترنت نامحدود با سقف محدود!» از سوی او، تأکیدی محکم بر این است که او حقیقتاً جوان است!

و جالب این جاست که روحانی با معرفی تنها یک وزیر جوان، چنان که گویا شاخ و به عبارتی عاج فیل را شکسته، ابراز امیدواری کرد این انتخاب، راه را برای جوانان باز کند! غافل از این که جوان گرایی قبل از دولت پیر و فرتوت او استارت خورده بود که او با داس و کمباین به قلع و قمع آن پرداخت و راه را بر جوانان بست!

نکته ی دیگر افاضات کاندیدای ضربه گیر روحانی، یعنی جهانگیری است که: ممکن است کابینه جوان نشده باشد، ولی کلیت دولت جوان شده است!

ظاهراً برای نجات این وعده ی روحانی باید به کمک علم ریاضی و فرمول های میانگین گیری، کارمندان دولت اخراج و به جای آنان نوزادانی جذب شوند تا شاید در سرجمع با معدل گیری، کهولت سن وزرا جبران شود!

اظهار نظر دیگری که نشان از نبوغ سرشار پدر توجیه دولت، یعنی نوبخت دارد این است که 4 سال از سن دولت گذشته، ولی تنها یک سال به سن کابینه اضافه شده! و در واقع سن کابینه 3 سال هم جوان تر شده است!

با این روش از استدلال که لرزه بر مبانی ریاضیات تالس و فیثاغورث انداخت، در دولت دهه های آینده اگر میانگین سنی وزرا 150 سال هم باشد، با توجه به گذشت زمان، احتمالاً کابینه ای نوجوان خواهیم داشت و این تدبیر جای بسی امید دارد!

حسن صیاد

شیخ حسن روحانی در روز بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی دولت دوازدهم در مجلس، در ادامه ی 4 سال گذشته، شعارهای زیبایی بیان کرد؛

بایدهای زیبایی از جمله: لزوم اصلاحات اقتصادی، مقابله با فساد، ایجاد رفاه پایدار و گره نزدن همه چیز به قیمت نفت، ضرورت پاکی فضای مجازی، صادق بودن با مردم و پیگیری راهبرد امنیت و آرامش ... 

او حتی اعتراض و در واقع اعتراف کرد که نمی توان با شیوه ی گذشته کشور را اداره کرد!

روحانی به گونه ای با مشت گره کرده وضعیت موجود را نقد کرد و به بیان بایدها پرداخت که اگر کسی او را نمی شناخت، شاید گمان می کرد به عنوان مخالف کلیات پیشنهادی دولت سخنرانی می کند! و یا شاید به نطق تبلیغاتی رئیس جمهور آینده گوش می کند!

اما گویا لازم است کسی مدام تذکر ارزشمند رهبر عزیزمان را به او یادآوری کند که مخاطب این بایدها خود آقای روحانی و تیم اوست.

به نظر می رسد روحانی بعد از 4 سال هنوز تصمیم نگرفته و یا قادر نیست از نطق های صرفاً شعاری عبور کرده و به مرحله ی عملکردی قابل ذکر برسد؟!

حسن صیاد

چند سال است که دلسوزان انقلاب، به انحراف مسئولان از راه امام خمینی (ره) اعتراض می کنند و اطاعت بعضی از آنان از رهبری را با وجود حرکت بر خلاف تدابیر ولایت فقیه، ریاکاری و دروغی بیش نمی دانند.

اما پس از انتخابات و راحت شدن خیال آنان از تمدید دولت قبل، چه سیاستی در پیش است که آشکارا با مکتب امام خمینی (ره) که امتداد راه رسول الله (صلی الله علیه و اله)است، مقابله می شود؟!

با رسیدن ایام نزدیک به 14 خرداد، بسیاری از دست اندر کاران برگزاری مراسم بزرگداشت امام راحل در سراسر کشور مشاهده می کنند که بعضی فرمانداری ها در انجام سهم و وظایف قانونی خود در این بزرگداشت ها کم کاری های غیر قابل انکاری به خرج می دهند!

حتی بعضی از فرمانداری های استان های مرکزی در مسیر اعزام زائران به حرم مطهر بنیانگذار انقلاب کوتاهی می کنند، به طوری که در فاصله ی یک روز مانده به اعزام، از تنها وظیفه ی تأمین خودروی مناسب ایاب و ذهاب زائران روزه دار نیز به خوبی برنیامده اند!

و اگر نبود مجاهدت های همان نهادهای انقلابی که همواره و به ویژه در مناظرات، آماج حمله های حسن روحانی بودند، شاید تلاش می شد اصلاً به درستی نام و یادی از امام خمینی (ره) باقی نماند!

به جاست اگر این سؤال مطرح شود که آیا از تمسک مردم به راه و اندیشه ی امام خمینی (ره)، ضرری متوجه کسی می شود؟!

و یا آیا هراسی از انتقال رهنمودهای قطعاً مهم امسال امام خامنه ای (مد ظله) به مردم ایران اسلامی وجود دارد؟!

چند روز پیش، کسی که در سال های گذشته به واسطه ی شعارهای انقلابی و خدمت رسانی مناسب در نیمه ی اول مسئولیتی اش، مورد حمایت دوست داران انقلاب بود، ولی بعد از زاویه گرفتن با مواضع انقلاب و مقام عظمای ولایت، پشتیبانی جبهه ی انقلاب را از دست داد، به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری دولت دوازدهم ثبت نام کرد.

پس از این اتفاق، بعضی از روزنامه های حامی دولت بنفش علاوه بر ابراز خوشحالی که نتوانستند کتمانش کنند، کنایاتی با این مضمون از بعضی اصلاح طلبان نقل کردند که اصولگرایان با کسی مخالفند که روزی او را روی دوش خود سوار کرده بودند!

در پاسخ به این تمسخر مغلطه آمیز باید عرض کنم که:

اولاً اگر منظورتان حزب اصولگراست، بنا بر فرمایش امام خامنه ای عزیز ما دیگر اصولگرا نیستیم، بلکه از بین دو دسته ی انقلابی و غیر انقلابی، ان شاءالله در مقابل شما، ما جزء انقلابیون هستیم.

ثانیاً پاسخ این طعنه ی شما را دیشب در مستند جمهور از زبان بنیانگذار انقلاب اسلامی در مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری شهید رجایی شنیدم که فرمودند: «اگر شما پایتان را کج بگذارید، همین سیزده میلیونی که به شما امروز رأی دادند فردا "مرده باد" می‌گویند. انقلاب این‌طور است، وضع انقلاب این‌طور است؛ طوری است که مردم دیگر سربسته و دَربسته تسلیم کسی نمی‌شوند.»*

بله اتفاقاً این نقطه ی قوت ماست که بر خلاف شما که از یک فرد حتی به قیمت زیر پا گذاشتن خطوط قرمز اسلام و انقلاب دفاع می کنید، از اشخاص تنها تا زمانی دفاع می کنیم که در مسیر مستقیم اسلام، انقلاب و ولایت فقیه حرکت کنند.

حسن صیاد

*ـ بیانات امام خمینی(ره) در مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری شهید رجایی 1360/5/11