+ نوشته شده توسط حسن صیاد در یکشنبه 96/5/29 و ساعت
11:25 عصر | نظر
حسن روحانی در آخرین جلسه ی بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی کابینه ی دوازدهم، اظهار کرد که گزینه های بهتری برای معرفی ندارد و گفت: «بهترینهایی که توانستیم انتخاب کنیم، همین وزرایی است که به مجلس عرضه کردیم»!
این اظهار نظر ررئیس جمهور در واقع اعتراف به خالی بودن دستانش از مهره های بهتری است که قطعاً می توانست وجود داشته باشد!
در کشور مستعدی با جمعیت 80 میلیونی که سرشار از جوانان و نخبگان پاک، باتقوا و با تخصص است، ناتوانی از معرفی گزینه های از این جنس به جای افرادی سالخورده و بعضاً سوء سابقه ی مدیریتی، اخلاقی و حتی سیاسی در حد مقابله با نظام را در کارنامه ی خود دارند، بیش از هر چیز، نشان دهنده ی چنته ی خالی رئیس دولت دوازدهم است.
کف گیر روحانی جوری به ته دیگ خورده که با وجود اعتراف به ناکارآمدی و نارضایتی از عملکرد وزیری مثل آخوندی در حوزه ی مسکن، باز هم به سراغ او می رود! او حتی منت وزرایی که از قبل اعلام کرده اند تمایلی به حضور در دولت دوازدهم ندارند را هم کشیده تا به هر زحمتی شده ماشین دولت دوم خود را راه بیندازد!
با این حساب، با چرخ های کم باد و بعضاً پنچر، موتوری که ریپ می زند و راننده ای نامطمئن که برچسب معاینه ی فنی را با خواهش و رابطه بازی گرفته، خدا عاقبت دولت دوازدهم را ختم به خیر کند!
+ نوشته شده توسط حسن صیاد در شنبه 96/5/28 و ساعت
11:59 عصر | نظر
این وعده ی حسن روحانی نیز مانند سیلی از وعده ها که چندین سال است اذهان عمومی را در خود غرق کرده اند، پوچ از آب درآمد!
بله! وعده ی جوان سازی کابینه ی دولت دوازدهم!
روحانی قول داده بود میانگین سنی کابینه ی دوازدهم را پایین بیاورد، اما حساب و کتاب وزرای پیشنهادی او حکایت از این دارد که کابینه ی او یک سال هم پیرتر شده!
اما در این میان چند نکته قابل توجه است که البته موجبات خنده و سرگرمی مردم خوبمان را هم فراهم می آورد:
روحانی به سیاق شتاب در تحقق وعده ی توافق 100 روزه که منجر به افتضاح تعهدات دولت اعتدال در توافقات لوزان و ژنو شد، در راستای تلاش برای جوان سازی کابینه، یک جوان به نام جهرمی را وارد ترکیب کابینه کرد که تراوش جمله ی قصار «اینترنت نامحدود با سقف محدود!» از سوی او، تأکیدی محکم بر این است که او حقیقتاً جوان است!
و جالب این جاست که روحانی با معرفی تنها یک وزیر جوان، چنان که گویا شاخ و به عبارتی عاج فیل را شکسته، ابراز امیدواری کرد این انتخاب، راه را برای جوانان باز کند! غافل از این که جوان گرایی قبل از دولت پیر و فرتوت او استارت خورده بود که او با داس و کمباین به قلع و قمع آن پرداخت و راه را بر جوانان بست!
نکته ی دیگر افاضات کاندیدای ضربه گیر روحانی، یعنی جهانگیری است که: ممکن است کابینه جوان نشده باشد، ولی کلیت دولت جوان شده است!
ظاهراً برای نجات این وعده ی روحانی باید به کمک علم ریاضی و فرمول های میانگین گیری، کارمندان دولت اخراج و به جای آنان نوزادانی جذب شوند تا شاید در سرجمع با معدل گیری، کهولت سن وزرا جبران شود!
اظهار نظر دیگری که نشان از نبوغ سرشار پدر توجیه دولت، یعنی نوبخت دارد این است که 4 سال از سن دولت گذشته، ولی تنها یک سال به سن کابینه اضافه شده! و در واقع سن کابینه 3 سال هم جوان تر شده است!
با این روش از استدلال که لرزه بر مبانی ریاضیات تالس و فیثاغورث انداخت، در دولت دهه های آینده اگر میانگین سنی وزرا 150 سال هم باشد، با توجه به گذشت زمان، احتمالاً کابینه ای نوجوان خواهیم داشت و این تدبیر جای بسی امید دارد!