در پاسخ به او که سر صندوق، روحانی را تبلیغ می کرد
و می گفت: طرفداران رئیسی فقط پاسدارها هستند!

چه خوب که این مملکت دست کم 16 میلیون پاسدار دارد...
البته به جز بقیه که مانع رأی دادنشان شدند!

کدام یک پیروز شدند؟!

یکی دنیا را انتخاب کرد و آخرت را تباه کرد!

و دیگری آخرت را برگزید و از دنیا فاصله گرفت!

گاهی پیروزی آن گونه نیست که می پنداریم...

دکتر محمد باقر قالیباف از رقابت در انتخابات ریاست جمهوری انصراف داد، اما انصرافش نه از جنس حیله گرانه ی جهانگیری، بلکه از جنسی مقدس بود. چرا که او به تنهایی ضمن دارا بودن شاخصه های یک رئیس جمهور قوی، با عزم رسیدن به این جایگاه به منظور نجات کشور از وضعیت نابسامان و آشفته ی فعلی وارد کارزار انتخاباتی شد. بر خلاف جهانگیری که نه تنها در اندازه ی کاندیدای ریاست جمهوری نیست، بلکه تنها برای کمک به دوام آوردن روحانی در پاسخگویی در برابر عملکرد بد و ضعیف خود اعلام کاندیداتوری کرد و طبق اخبار موثق، حتی اکنون که به تبلیغات انتخاباتی مشغول است، فیلم انصراف خود به نفع روحانی را هم ساخته است.

قالیباف اثبات کرد که با وجود داشتن توانایی بالقوه برای نجات جایگاه ریاست جمهوری از دست جریان غیر انقلابی و ناکارآمد، با هدفی الهی و به منظور کمک به تقویت و وحدت حق و جبهه ی انقلاب و دوست داران نظام اسلامی، از خود گذشت و به نفع برادر خود؛ حجت الاسلام سید ابراهیم رئیسی کناره گیری کرد و این یعنی انقلاب را بر خود ترجیح دادن، تا به لطف خدای متعال، پاداش این ایثار خود را که در امتداد سال ها فداکاری در دوران دفاع مقدس و بعد از جنگ تحمیلی بود، قلوب مؤمنین متمرکزتر و متحدتر شوند و دولتی بر سر کار بیاید که شایسته باشد.

ان شاء الله.

حسن صیاد

جمعه ای که گذشت، سومین مناظره بین کاندیداهای ریاست جمهوری آغاز شد و از اولین دقایقی که در اختیار جهانگیری به عنوان کاندیدای پوششی و داربست روحانی برای سر پا ایستادن، قرار گرفت، شاهد حملات تند و بی ادبانه ی او و در ادامه روحانی به دو کاندیدای انقلابی؛ رئیسی و قالیباف بودیم.

حمله ای که بیش از هر چیز یک موضوع را نشان می داد و آن ترس و نگرانی شدید دولت از افزایش روزافزون اقبال مردمی به آیت الله رئیسی و دکتر قالیباف بود.

نکته ی قابل توجه در این میان کنار گذاشتن حیا و ادب از سوی کاندیداهای اعتدال و اصلاحات و انتخاب بی اخلاق ترین روش برای رقابت بود؛ به نحوی که همچون گذشته، علاوه بر تأکید بر دروغ های پی در پی و انکار واقعیت ها، به اتهام زنی علیه رقبا پرداختند و مخصوصاً روحانی در دقایق آخر که زمان مناظره رو به پایان بود، با لحنی تند و به سرعت، سیل اتهامات و شبهه افکنی ها را پشت سر هم روانه ی رقبا و به طور خاص آقای رئیسی کرد تا با توجه به فرصت ناکافی برای پاسخ های قطعی و روشنی که به آنها وجود داشت، حداقل قسمتی از آنها باقی بماند و به خیال خامش فضا را به ضرر رقیب دگرگون کند.

غافل از این که مقلب القلوب کسی دیگر است و اگر خدا بخواهد، ان شاء الله با این انتخابات محول الاحوال هم خواهد بود و با تغییر دولت بی اخلاقی، هتاکی و بی صداقتی، حال مردم هم خوب خواهد شد.

حسن صیاد